Kweekwijze.
Zet vijf galanthofielen bij elkaar en je krijgt 10 meningen over hoe te kweken.
Vooraf: Galanthus is een bolgewas. Maar anders dan de meeste tulpen, narcissen en zo verwilderen en vermeerderen de bolletjes prima, zodat er polletjes ontstaan, die jarenlang meegaan in de tuin.
Het begint natuurlijk allemaal met het aanschaffen van de nieuwe Galanthus. En dan ontstaat er onder liefhebbers meteen een hele discussie. Het kan namelijk op drie manieren: “in the brown”; “in the white” en “in the green”. Dat dit Engelstalige begrippen zijn hoeft U niet te verwonderen. Daar is het hele “gedoe” met die sneeuwklokjes namelijk uitgevonden, en tot grote hoogte gestegen.
“In the Brown” betekent niets anders dan “een droge bol”, en die is normaal bruin. Dit betekent meestal dat in augustus of september bollen te koop zijn, die direct gepoot moeten worden. Het grote risico is dat de bollen uitdrogen, en vervolgens slecht groeien. Vers gerooide bollen geven de grootste kans op succes.
“In the White” betekent dat U een plant koopt, die in een potje gekweekt, net uitkomt, maar nog niet bloeit. Dit is een goede manier om ook in de tuin te gebruiken, als een polletje te groot of uit te dicht op elkaar groeiende bollen bestaat. In de handel komt dit nauwelijks voor.
“In the Green” betekent dat U een plant koopt die bloeit of al uitgebloeid is. Vaak worden deze planten aangeboden. Meestal worden ze aangeboden in de maanden februari tot maart. Soms in een pot, soms schoongespoeld en opgestuurd verpakt in mos. Er zijn veel liefhebbers die deze manier de beste manier vinden.
Uit ervaring is ons gebleken dat het belangrijk is dat nieuwe planten niet in totaal steriele, nieuwe grond worden gepoot. Het heeft er alle schijn van dat in de grond waarin de plant terecht komt bepaalde schimmels aanwezig moeten zijn. Deze schimmels leven op of in de wortels van de plant en helpen de plant om voedingsstoffen op te nemen. We noemen deze met de wortels samenlevende schimmels: Mycorrhiza. Vooral de laatste jaren staat deze Mycorrhiza erg in de belangstelling. Een manier om deze Mycorrhiza rond de nieuwe bollen te introduceren is het toevoegen van grond afkomstig van een plek waar Galanthus goed groeit. Planten die afkomstig zijn van goed groeiende pollen, bij een liefhebber, hebben vrijwel zeker deze Mycorrhiza bij zich. In de handel is tegenwoordig ook een aantal “gemaakte Mycorrhiza’s” verkrijgbaar. Uit onderzoek is gebleken dat de schimmels in deze Mycorrhiza zeer slecht reageren op kunstmest. Beter is het om de Mycorrhiza te stimuleren met humus; verteerde bladeren of goede (zelfgemaakte) compost.
U kunt de bolletjes natuurlijk gewoon in de tuin poten. Over het algemeen stellen ze geen al te grote eisen aan de bodem waar het gaat om samenstelling en zuurgraad. Maar het verdient in elk geval aanbeveling voldoende organisch materiaal in de directe omgeving van de bollen te hebben. Ook vooral water, vooral in de maanden oktober tot april, is belangrijk. Zet de bollen in elk geval niet in een gazon, dat regelmatig gemaaid wordt. Door het maaien gaan de bladeren verloren, en die zijn nou juist nodig om de bollen na de bloei weer zo groot te laten worden, dat ze het volgende jaar kunnen bloeien. Beter is het om ze te poten onder bladverliezende struiken, of in een border, waarin in het voorjaar, de planten voldoende licht en water krijgen. Poot de bollen in elk geval niet onder planten die het hele jaar alle zonlicht tegenhouden. U kunt ze echter heel goed poten tussen de wortels van een loofboom.
Wij kweken al onze Galanthussen in vijvermandjes. Dat heeft het voordeel dat de bollen kunnen worden opgenomen, bijvoorbeeld in de zomer om ze te inspecteren. Elk vijvermandje bevat één soort of één hybride. De bollen blijven maximaal twee jaar in het mandje. In het mandje wordt een etiket gelegd en als het mandje in de tuin wordt ingegraven komt er ook nog een bovengronds etiket in. In het mandje wordt op de bodem een mengsel van gelijke delen bladaarde, brekerszand en potgrond aangebracht: ongeveer twee centimeter dik. Onder het bolletje wordt een klein hoopje brekerszand aangebracht, zodat de bolschijf goed gedraineerd is. Het mandje wordt opgevuld met tuinaarde waaraan ook wat van de oude grond (met daarin de schimmels van de Mycorrhiza!) is toegevoegd. De bolletjes staan dan ongeveer 10 tot 15 centimeter onder het grondoppervlak.
Het gehele jaar, maar zeker bij de inspectie van de bolletjes, als de mandjes worden opgegraven, worden zieke delen en zieke bollen verwijderd. Dit zieke materiaal gaat direct in de groenbak, en zeker niet op de composthoop. Zie ook Ziekten en Plagen.
Vermeerdering.
Galanthussen kunt U op verschillende manieren (laten) vermeerderen. Heel veel soorten en hybriden vormen elk jaar per bol één of meer bijbolletjes. Na een paar jaar ontstaat zo uit één bol een heel groepje of polletje. Het is dan verstandig om dit polletje te splitsen. U kunt dat op de drie hiervoor beschreven manieren doen, dus “in the brown”; “in the white” of “in the green”. Wij prefereren “in the brown”. Zet de bolletjes een centimeter of vijf uit elkaar, en laat ze weer een paar jaar hun gang gaan. Als U bolletjes over hebt, kunt U ze ruilen of verkopen. Weggeven mag natuurlijk ook.
Er zijn ook hybriden, die zeer traag zijn in de hierboven beschreven manier van vermeerderen. En als U daar een oplossing voor wilt zou U kunnen overgaan tot “Chipping” of “Twinscaling“. Een aardig Engelstalig filmpje vindt U hier.
Het lijkt misschien moeilijk, en natuurlijk lukt het niet altijd even goed, maar het is mogelijk om uit één bolletje 20 nieuwe te kweken! Wel adviseren we om Uw experiment niet te beginnen met een bol van een hybride die U net voor € 100,00 hebt gekocht!
En dan kunt U natuurlijk ook zaden oogsten, en het zaad gewoon zaaien. Het duurt al snel vier jaar voordat U uit zaad een bloeiende bol hebt gekweekt. Voor meer info kunt U gaan naar de pagina Kruisingen.